Bu sehir insana tuzak kuruyor
Bu sehir insani uzak kiliyor
Bu sehir insani hayli yoruyor
Bu sehir insani hep kandiriyor
Senin için yazilmis her siir bu bedenin olsa keske
Bak bir ömrü verecem iste
Bu sehir benim bir demir atmis ki gönlüm yosun tutmus
Limanda kalmis topraginda servetim var
Anilarim çocuklugum ve gelecegim
Baglamis elimi kolumu
Ne kadar uzaga gitsem de kopamadim
Ne kadar yakinsam ona
Ben o kadar uzagim ondan
Her taraf tuzak her bir yer yalan
Tutulmamis ki hiçbir söz
Hep yalan dolan var
Bu sehir insana tuzak kuruyor
Bu sehir insani uzak kiliyor
Bu sehir insani hayli yoruyor
Bu sehir insani hep kandiriyor
Gel bu sehrin havasi böyle kalsin
Aynalar yalancidir
Bu sehrin dört bir yaninda ayna var alimlidir
Bir kandirir ki anlamazsin
Verilen sözler unutulur
Belki yarina umut olur
Fakat bu sehir unutturur
Bazen hatirlatir ve aglatir güldürür
Bir gün yasarken bir gün öldürür
Bir türküdür bu duydugun senin için
Dikenli gül ve yasanacak bir gündür
Bu sehirde dogdum bu sehirde söndüm
Gel biz sehrin havasina hiç uymayalim
Birbirimize verdigimiz sözlerin hepsini tutalim
Bir de sehirli türkü tutturup karsilikli seninle
Sehre inat dert üstüne dert koymayalim ayrilmayalim
Gönül bir baglanmis ki sorma
Her günesli gün ve her yildizli geceyi özler o da bizim gibi
Kardesiz biz sanki, yagmuruyla islanan agaç gibi
Kökünden bagli kopmaz, özümdür o bilinmez
Sözüm var and içilmis bir günde dört mevsimmis
Bu sehir benim ve bu sehir bizimmis anla
Pes etmedik umutla yürüdük iste her gün ayni yolda
Birakmam, terk etmem ben gitmem bu sehirden
Gel bu sehrin havasi böyle kalsin, tuzakla dolmus her yer
Yorulmus tüm bedenler acep neden
Birakmam, terk etmem ben gitmem bu sehirden
Bu sehir insana tuzak kuruyor
Bu sehir insani uzak kiliyor
Bu sehir insani hayli yoruyor
Bu sehir insani hep kandiriyor
Senin için yazilmis her siir bu bedenin olsa keske
Bak bir ömrü verecem iste
Bu sehir benim bir demir atmis ki gönlüm yosun tutmus
Limanda kalmis topraginda servetim var
Anilarim çocuklugum ve gelecegim
Baglamis elimi kolumu
Ne kadar uzaga gitsem de kopamadim
Ne kadar yakinsam ona
Ben o kadar uzagim ondan
Her taraf tuzak her bir yer yalan
Tutulmamis ki hiçbir söz
Hep yalan dolan var
Bu sehir insana tuzak kuruyor
Bu sehir insani uzak kiliyor
Bu sehir insani hayli yoruyor
Bu sehir insani hep kandiriyor
Gel bu sehrin havasi böyle kalsin
Aynalar yalancidir
Bu sehrin dört bir yaninda ayna var alimlidir
Bir kandirir ki anlamazsin
Verilen sözler unutulur
Belki yarina umut olur
Fakat bu sehir unutturur
Bazen hatirlatir ve aglatir güldürür
Bir gün yasarken bir gün öldürür
Bir türküdür bu duydugun senin için
Dikenli gül ve yasanacak bir gündür
Bu sehirde dogdum bu sehirde söndüm
Gel biz sehrin havasina hiç uymayalim
Birbirimize verdigimiz sözlerin hepsini tutalim
Bir de sehirli türkü tutturup karsilikli seninle
Sehre inat dert üstüne dert koymayalim ayrilmayalim
Gönül bir baglanmis ki sorma
Her günesli gün ve her yildizli geceyi özler o da bizim gibi
Kardesiz biz sanki, yagmuruyla islanan agaç gibi
Kökünden bagli kopmaz, özümdür o bilinmez
Sözüm var and içilmis bir günde dört mevsimmis
Bu sehir benim ve bu sehir bizimmis anla
Pes etmedik umutla yürüdük iste her gün ayni yolda
Birakmam, terk etmem ben gitmem bu sehirden
Gel bu sehrin havasi böyle kalsin, tuzakla dolmus her yer
Yorulmus tüm bedenler acep neden
Birakmam, terk etmem ben gitmem bu sehirden
Şehir - Candan Erçetin Şarkı Sözleri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder